De rentevoeten op spaarrekeningen zijn al meerdere jaren aan het dalen en flirten vandaag met het nultarief. Wat heeft geleid tot deze spectaculaire daling en waarom blijven we bij een rente op een zucht van nul?
Om op deze vragen een antwoord te bieden, moeten we teruggaan naar de ingrijpende veranderingen die de kredietcrisis in 2008 met zich meebracht.
We leggen hier kort en eenvoudig uit hoe we in deze situatie verzeild zijn geraakt.
In het begin
Na de crisis van 2008 probeerden de grote centrale banken zoals de Fed, de centrale bank van de Verenigde Staten, en de Europese centrale bank (ECB), onder impuls van Mario Draghi, de dynamiek van de economische activiteit weer op gang te brengen.
Hun idee was om terug meer geld in circulatie te brengen, met de bedoeling investeringen en consumptie aan te moedigen, en de liquiditeit te verhogen.
Hiertoe zijn ze op verschillende momenten aandelen van overheidsschulden, m.a.w. staatsobligaties, beginnen opkopen. Op deze manier injecteerden ze nieuwe liquide middelen, die door beursbeleggers werden gebruikt voor nieuwe investeringen.
De stijgende vraag naar aandelen heeft geleid tot een aanzienlijke verhoging van de beurswaarden, die tot 43% terugvielen tijdens de kredietcrisis. Zo werd de economie weer op gang gebracht.
Om de private consumptie een impuls te geven hebben de centrale banken tegelijkertijd hun rentevoeten verlaagd, wat tegelijk zorgde voor een verlaging van deze rentes bij de commerciële banken.
De renteverlaging heeft voor meer particuliere kredietnemers, zoals u en ik, de toegang tot krediet vergemakkelijkt. De consumentenuitgaven werden hierdoor gestimuleerd.
Neem bijvoorbeeld de hypotheeklening:
Een lage rentevoet stimuleert de aankoop, renovatie of bouw van woningen.
Door de grotere vraag wordt er meer gebouwd of gerenoveerd.
Deze werven vereisen de aanwerving van nieuwe werknemers die een inkomen gaan krijgen.
Meer mensen gaan hierdoor meer verdienen en meer kunnen uitgeven om te consumeren.
De wereldwijde economische activiteit zal dus worden gestimuleerd.
Vandaag
Dankzij de maatregelen die na de crisis van 2008 werden genomen, kon de economische activiteit weer op gang komen. Zo werd een zware crisis zoals deze in 1929 vermeden. Toen gingen wereldwijd heel veel bedrijven failliet en kwamen miljoenen werknemers in armoede terecht.
Toch is de economische activiteit wankel gebleven, omdat ze ook afhangt van sociale en politieke factoren die onrust brengen op onze planeet. De politieke context in de wereld is niet echt rustig. De commerciële oorlog tussen China en de VS, de spanningen tussen Iran en de VS, en met name de instabiliteit in het Midden-Oosten brengen heel wat onzekerheden voor de toekomst. Bovendien weten we dat beleggers aarzelen om te investeren als er duidelijke risico’s opduiken.
Anderzijds worden grondstofprijzen enorm beïnvloed door conflicten. De olieprijzen bijvoorbeeld fluctueren al naargelang de gebeurtenissen in het Nabije Oosten. Aangezien de meeste brandstoffen van daaruit worden geleverd, beïnvloedt een prijsverhoging snel de economische activiteit.
In deze nogal gespannen context hebben de centrale banken de rentevoeten zeer laag gehouden. Deze neigen trouwens naar nul of zijn zelfs negatief. Op deze manier willen ze de economische activiteit en private consumptie langer stimuleren.
Hoewel deze situatie het lenen en dus de investering in de economie en consumptie enorm bevordert, brengt ze een zeer lage spaarrente en zelfs een nulrente met zich mee voor de spaarrekening. Uw geld toevertrouwen aan de bank levert niets meer op.
mozzeno
mozzeno is het eerste Belgische financieringsplatform waarmee Belgische particulieren onrechtstreeks persoonlijke projecten van andere particulieren kunnen financieren. Het biedt een origineel alternatief waarbij wordt samengewerkt! Mensen die hun geld nog willen laten renderen, zien hier de kans om dit snel en eenvoudig te doen!
